کتاب”من دیگر ما جلد5″
معرفی کتاب:
«منِ دیگرِ ما» تلاش می کند با تکیه بر مبانی دینی، مهارت های تربیت فرزند در دنیای امروز را با قلمی ساده و روان به پدران و مادران آموزش دهد.
این اثر، که به قلم جذاب و دلنشین محسن عباسی ولدی نوشته شده است، تا کنون 22 بار تجدید چاپ شده و اکنون با ویرایشی جدید و اضافه شدن دو جلد دیگر، آماده استفاده علاقه مندان و دغدغه مندان شده است. هفت جلد این کتاب، با عناوین زیبا و جذابش، تقریبا اکثر دلمشغولی های والدین و مسائل پرکاربرد، روزمره و تازه تربیت فرزند را در بر می گیرد. عناوین این هفت جلد عبارت است از:
* جلد اول: جوجه های رنگی و بچه های فرنگی (مشکلات پیش روی تربیت در دنیای امروز)
* جلد دوم: خارهای گل شده و گل های خارشده (نقش محبت در تربیت فرزند)
* جلد سوم: پرنده های در قفس و کودکی های نارس (نقش آزادی در تربیت کودک)
* جلد چهارم: بازی های عسلی و عسل های بدلی (نقش بازی در تربیت کودک)
* جلد پنجم: قاب سراب نشان و بیداری خواب نشان (نقش تلویزیون در تربیت کودک)
* جلد ششم: بازی روی ابر خیال و کودکی های رو به زوال (نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند)
* جلد هفتم: ارتش رایانه ای و نوازش تازیانه ای (نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند)
این جلد شامل 3 بخش با عناوین: «مشکلات را بشناسیم؛ اما پیش آنها قد،خم نکنیم» ، «پایه ها را بشناسیم و تربیت را روی آنها بنا کنیم» و «فقط چشم ها را نباید شست، کارها هم شستنی هستند» می باشد. ضمیمه ی ادبی این کتاب نیز «دشمنان بچه خوار، دایه های مهربان تر از مادر» نام دارد.
در بخش اول این کتاب،مشکلات پیش روی تربیت مورد بررسی قرار می گیرد و وظیفه ی این بخش، جهت دهی به ذهن مخاطب خواهد بود و هشت مشکل عمده در مسیر تربیت که شامل «نا آگاهی تأثیرگذاران تربیتی» ، «اعتقاد به آموزه های غربی در عرصه ی تربیت» ، «فقدان منابع کافی تربیت دینی» ، «تربیت رسانه ای» ، «افزایش رقبای تربیتی» ، «اختصاص وقت حداقلی به فرزندان» ، «نداشتن حوصله ی کافی» و «تفاوت شیوه ی زندگی»
در بخش دوم، نگاهی بسیار کوتاه و گذرا به مبانی تربیت دینی انداخته شده است که شامل «هدف آفرینش از نگاه قرآن» ، «سرمایه تربیت، فطرت» می باشد و در قسمت آخر این بخش به «ساز و کار تربیت» پرداخته شده است.
در بخش سوم نیز گزاره های تصویری و ویژگی های آنها مورد بررسی قرار گرفته است.
امروزه، دو رویکرد اصلی به بحث تربیت وجود دارد. رویکرد اول، محور اصلی مباحث را به پاسخ گویی به مشکلات روزمره تربیتی اختصاص می دهد.مدیریت مباحث در این رویکرد،به دست سؤالاتی است که مردم،درباره مسائل تربیتی میپرسند.
رویکرد دوم،مباحث تربیتی را به صورت قاعده مند،مطرح می کند.این رویکرد،معتقد است: اگر والدین، قواعد تربیت فرزند را یاد بگیرند، بسیاری از مشکلات تربیتی با استفاده از همین قواعد،حل خواهد شد.
اما، مجموعه «من دیگر ما» رویکرد سومی را در پیش گرفته است؛رویکردی که آموزش قواعد تربیت را اصل می داند؛ اما با ذکر مثال ها و داستانواره های متعدد، تلاش می کند شیوه اجرایاین قواعد را در مسائل تربیت روزمره،آموزش دهد.
هفت جلد بودن این مجموعه یکی از نقاط قوت آن است، چراکه مطالعه ی یک کتاب سبک و کم حجم بسیار ساده تر از در دست داشتن یک کتاب سنگین و حجیم است؛ تعداد صفحات هر جلد نیز بستگی به اهمیت موضوع آن جلد دارد که به طور میانگین هر جلد 200 صفحه دارد که به علت مهم بودن موضوع جلد پنجم (نقش تلویزیون در تربیت فرزند) این جلد در 300 صفحه چاپ شده است.
شما می توانید هر جلد از این مجموعه را تنها با اختصاص روزانه 2 ساعت در طول یک هفته مطالعه کنید. و البته که تربیت فرزندمان بیش تر از این ارزش وقت گذاشتن دارد.
همچنین این کتاب از کسالت آور بودن اکثر کتب تربیتی و تئوریک بودن آن ها به دور است، زیرا در هر بخش پس از بیان موضوع و توضیح آن، داستان واره ای جهت ملموس کردن آن موضوع قرار دارد که موجب جذابیت کتاب شده است. در ضمن تصاویری هم به کتاب افزوده شده که به رساتر شدن مطالب کتاب کمک می کند.
علاوه بر این به ضمیمه هر کدام از کتاب های این مجموعه، کتاب دیگری نوشته شده که در آن، همین مطالب با رویکردی ادبی آمده است. «دشمنان بچه خوار دایه های مهربان تر از مادر» نام ضمیمه ی ادبی این کتاب است. حال و هوایی که ضمیمه ی ادبی در وجودتان ایجاد می کند، سرمایه ی خوبی برای عمل کردن به مطالبی است که در این کتاب می خوانید.
این کتاب توسط دکتر غلامرضا باهر (متخصص اطفال، از شاگردان دکتر قریب)، دکتر سید جلال حسینی (بورد تخصصی مغز و اعصاب)، دکتر شیرین معلمی (فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان)، دکتر محمد سرو دلیر (فوق تخصص الکتروفیزیولوژی و پیس میکر) با درج یادداشت هایی مورد توصیه قرار گرفته است.
در زیر قسمتی از کتاب را بخوانید:
بچه که بودم، مادرم برایم جوجه می خرید؛ از همین جوجه های رنگی؛ دانه ای پنج تومان. اولش فکر نمی کردم بزرگ کردنشان، کار چندان سختی باشد؛ اما بعد فهمیدم پرورش جوجه ها، فوت و فن خودش را دارد. پیرزن ها و پیرمرد های محله مان از دستم عاصی بوده اند، از بس که به سراغشان می رفتم و از تجربه هایشان می پرسیدم.
من، تنها نگران پرورش جسم جوجه هایم بودم و همین نگرانی، مرا وا می داشت که به دنبال راه صحیح پرورش آنها باشم.
حالا که بزرگ شده ام. بچه هایی دارم که باید هم جسم و هم روحشان را پرورش دهم؛ اما یک سؤال: دغدغه من برای پیدا کردن راه تربیت فرزاندانم آیا به اندازه نگرانی ام برای پرورش جوجه هایم هست؟
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.