حاج قاسم سلام

گزیدۀ متن

*او همان مهاجر آوارۀ گمشدۀ بی‌نشان بود که هیچ‌چیز نداشت و برای لقمه‌ای نان جهان را زیر پا گذاشته بود؟ چگونه او ملوانان را می‌دید که راه را برای او باز می‌کنند؟ و چگونه کاپیتان با او مانند یک دوست سلام می‌داد؟! چگونه او در آن روز که دنیا به رویش همۀ این درها را گشوده بود، دیوانه نشد؟! اما او در آن روزها اهل فکر کردن نبود و فکر هم نکرد! احساس او به زندگی از هر شگفتی و هر سؤالی قوی‌تر بود. آن روز که جولیا به او گفت «فردا با پدرم ملاقات می‌کنیم.»،‌ احساس کرد که به‌زودی اتفاق بزرگی رخ خواهد داد… به ساعتش نگاه کرد. پنج دقیقه تا زمان دیدار با رئیس زکریا باقی مانده بود. اگر آن‌ها او را در حال دیدار با او می‌دیدند، چه اتفاقی می‌افتاد؟‌! اگر آن‌ها به راز او پی برده باشند با او چه خواهند کرد؟‌!