برای اهالی هیئت امام حسین، که به دنبال ارتباط و اتصال با امام حسین‌اند و هر چه با امام حسین ارتباط یابد برای‌شان قدر و قیمتی دارد؛ از منبر و مجلس امام حسین، تا ضریح و حرم ایشان –وحتی چای روضه‌دم محفل‌شان! – بعید است که از این قشنگ‌ترین و وثیق‌ترین ارتباط، ساده بگذریند: «ارتباط امام با نایبشان».
امید که این بهانه‌ها راه رسیدن به یک ارتباط نورانی و مبارک با امام حسین باشد و نایبشان ما را دستگیری کنند. شور این ارتباط در سر هر پدیده‌ای افتاد، غوغایی شد؛ تو بگو در کم‌مقدارترین شیء عالم باشد. در هم‌نفسی و اتصال با حضرت ارباب، خاکِ ناقابل را هم بهره‌ایست: «مُهر اعلی، مال کربلا!» کاش جان ما را نیز چنین نصیب و رزقی داشته‌باشد...
حکایت «نایب‌الحسین» از منظر دیگری نیز مهم می‌نماید و آن برای کسانی است که سرِ یاری نایب امام زمان‌شان را دارند. حکایت مسلم، باید مشق هر شب ولایت‌مداران باشد. درس کوفه «دیروز» را در تهرانِ «امروز» نیز می‌توان خواند و اصلا «باید» خواند، تا یادمان نرود چهطور کوفه انقلابی سر از ناکجاآباد درآورد؛ این حکایت را باید هر روز در خویش مرور کرد تا «فردا»ی روشن انقلاب را نظاره‌گر باشیم...
راهنمای کاربردی
خدمات ويژه